Tweewekelijkse blog van Sandra Smit-Korse over haar avonturen als Manager van de Westfriese Uitdaging
Het is een zonnige ochtend als ik in mijn auto richting De Goorn rijd. Het is nog vroeg als ik me bij Buro19 meld. Alles en iedereen staat al helemaal klaar. Ik krijg een kop thee, maar die mag ik meenemen naar boven. Werk aan de winkel! Boven is een, vooral erg groene, studio ingericht. Dat wil zeggen een wand die volledig bekleed is met een groot groen doek, diverse lampen en een grote camera. Deze ochtend staat in het teken van de opnames voor de Westfriese Uitdaging. En ik ben het middelpunt!
Voor me op de grond liggen geprinte vellen A4 met de teksten die ik mag inspreken. Gelukkig in grote letters, zodat ik kan spieken en voor elke take nog even goed kan oefenen. Het zijn mooie, korte zinnen die ik per 4 inspreek. Niet dat mijn geheugen zo slecht is, maar het is echt nog wel een uitdaging om de zinnen krachtig en zonder eigen aanvullingen in te spreken. Het woord organisatie wil ik blijkbaar graag gebruiken, want dat woord roep ik te pas en te onpas tijdens de opnames, terwijl het woord in de tekst helemaal niet voorkomt. Normaal gesproken hoort dat bij mijn spontaniteit, maar vandaag is dat niet toegestaan. En dat blijkt lastig voor mij! Ik blijk er graag een eigen draai aan te geven.
Van alle takes neemt Marcel van Buro19 zo’n 6 opnames, net zolang totdat ik het foutloos uitspreek, niet te snel praat, niet wegkijk en niet mijn ogen wegdraai omdat ik denk dat ik het niet goed doe… Marcel heeft gelukkig veel geduld met me en na 1,5 uur staan alle scenes erop. En dat voor 2 minuten film! We maken nog wat extra opnames en schudden elkaar de hand. Het is nu aan Buro19 om het groene doek te vervangen door animaties en beelden van Westfriesland. Voor hen ook een nieuwe vorm van film. En daarmee ook een mooie win-win; zij een nieuwe methode, wij een prachtige film.
Aan het einde van de middag deel ik mijn ervaring en een foto van de opnames op Facebook. Mijn snellezende nicht reageert verrast: “Wat heb je gemaakt, een pornofilm? Oh nee, ik lees te snel, een promofilm!” Heerlijk zo’n reactie op mijn debuut als presentatrice in de promotiefilm voor de Westfriese Uitdaging! En nee, het is zeker geen pornofilm; het is een keurige, maar erg mooi gemaakte film geworden ter promotie van onze Westfriese Uitdaging.
Nieuwsgierig naar het eindresultaat? Klik hier.
